R. Mirabbasi Najafabadi, Y. Dinpazhoh, A. Fakheri-Fard. Rainfall Runoff Modelling Using the Principle of Maximum Entropy(Case Study: Kasilian Watershed). jwss 2012; 15 (58) :39-52
URL:
http://jstnar.iut.ac.ir/article-1-2058-fa.html
رسول میرعباسی نجفآبادی ، یعقوب دینپژوه ، احمد فاخریفرد . مدلسازی بارش رواناب با استفاده از اصل ماکزیمم آنتروپی (مطالعه موردی: حوضه کسیلیان). علوم آب و خاک. 1390; 15 (58) :39-52
URL: http://jstnar.iut.ac.ir/article-1-2058-fa.html
، mirabbasi_r@yahoo.com
چکیده: (18594 مشاهده)
برآورد دقیق رواناب یک حوضه در مدیریت منابع آب از اهمیت زیادی برخوردار میباشد. در این مطالعه رواناب ماهانه با استفاده از اطلاعات بارش و با مدل توزیع احتمالی شرطی بر اساس اصل حداکثر آنتروپی تخمینزده شد. برای توسعه این مدل از دادههای بارش و رواناب حوضه رودخانه کسیلیان طی سالهای 1349 تا 1385 استفاده گردید. پارامترهای مدل بر اساس اطلاعات پیشین حوضه از قبیل میانگین سریهای زمانی بارش و رواناب و کوواریانس بین آنها تخمینزده شد. مقادیر رواناب ماهانه این حوضه، با استفاده از مدل توسعه داده شده، به ازای مقادیر ضریب رواناب و دورههای بازگشت مختلف در سطوح احتمال وقوع بارش مختلف محاسبه شد. نتایج نشان داد که مدل توسعه داده شده به ازای ضریب رواناب 6/0 به طور رضایت بخشی رواناب خروجی از حوضه را برای دورههای بازگشت مختلف تخمین میزند. همچنین مقدار رواناب تخمینی، در یک سطح احتمال وقوع بارش ثابت و ضریب رواناب معین، با افزایش دوره بازگشت کاهش مییابد. با این حال، نرخ تغییر در میزان رواناب با افزایش دوره بازگشت به آرامی کم میشود.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومی دریافت: 1390/12/27 | انتشار: 1390/12/25