، elyas_dehghan@yahoo.com
چکیده: (30529 مشاهده)
مدیریت عملیات آمادهسازی زمین برای کشت محصولات مختلف در مناطق گوناگون نیازمند دسترسی به شاخصها و اطلاعاتی در مورد شرایط، چگونگی، مزایا و معایب انجام روشهای گوناگون خاکورزی است. این تحقیق در تابستان سال1382 در یک خاک رسی حاوی بقایای گندم در ایستگاه تحقیقات کشاورزی شاوور واقع در شمال اهواز اجرا شد. آزمایشها بهصورت بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار و با شش تیمار انجام شد. تیمارها شامل روشهای خاکورزی مرسوم بهصورت شخم برگردان به عمق cm20 + دوبار دیسک + ماله(T1)، دوبار دیسک سبک به عمق cm10-8 + ماله (T2)، دوبار دیسک سنگین به عمقcm15-12 + ماله (T3)، کولتیواتور به عمق cm10+ ماله (T4)، کولتیواتور به عمق cm15 + ماله (T5) و گاوآهن دوار به عمق cm5 (T6) بود. نتایج نشان داد که میزان مصرف سوخت در روشهای T2 تا T6 به ترتیب بهمیزان 57، 51، 67، 54 و 69 درصد نسبت بهروش مرسوم، با 49 لیتر در هکتار، کاهش یافت. کل زمان مورد نیاز در سیستمهای خاکورزی T2 تا T6 بهترتیب بهمیزان 42، 46، 42، 54 و 44 درصد نسبت بهروش مرسوم، با 41/4 ساعت بر هکتار، کاهش یافت. ظرفیت مزرعهای در روشهای T2 تا T6 نسبت بهروش مرسوم، با 227/0 هکتار بر ساعت، بهترتیب بهمیزان 4/2، 2/2، 4/2، 8/1 و 3/2 برابر افزایش یافت. قطر متوسط وزنی کلوخهها(MWD) در T2 تا T5 نسبت بهروش مرسوم با میانگین 92/1 سانتیمتر، بهترتیب بهمیزان 29، 21، 10 و 5 درصد بیشتر و در T6به میزان 6 درصد کمتر شد. هزینه خاکورزی T2 تا T6 نسبت بهروش مرسوم با هزینه 500000 ریال بر هکتار، بهترتیب بهمیزان 40، 32، 54، 50 و60 درصد کاهش نشان داد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومی دریافت: 1389/2/28 | انتشار: 1388/1/26