جلد 10، شماره 1 - ( بهار 1385 )                   جلد 10 شماره 1 صفحات 43-29 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

H. R. Salemi, A. R. Sepaskhah. Estimation of Canal Seepage Loss in Rudasht Region of Isfahan. jwss 2006; 10 (1) :29-43
URL: http://jstnar.iut.ac.ir/article-1-521-fa.html
حمیدرضا سالمی ، علیرضا سپاسخواه . اصلاح‌ معادلات‌ تجربی‌ نشت‌ آب‌ از کانال‌ در منطقه‌ رودشت‌ اصفهان. علوم آب و خاک. 1385; 10 (1) :29-43

URL: http://jstnar.iut.ac.ir/article-1-521-fa.html


چکیده:   (21524 مشاهده)
به‌ منظور توجیه‌ فنی‌ پوشش ‌‌انهار خاکی‌، باید‌ میزان‌ نشت‌ مورد بررسی‌ قرار گیرد. این‌ مهم‌ تاکنون‌ در بعضی‌ از شبکه‌های‌ آبیاری‌ مختلف‌ کشور با استفاده‌ از روابط تجربی‌ که‌ در دیگر کشورهای‌ دنیا استخراج‌ گردیده‌ انجام‌ گرفته‌ است.‌ (در صورت‌ انجام‌ مطالعات). در حال حاضر طراحان و دست‌اندرکاران ساخت و ساز شبکه‌های مدرن آبیاری در کشور با استفاده از این معادلات و روابط اقدام به محاسبه نشت آب از کانال می‌نمایند. این معادلات برای مناطق مشخصی به دست آمده‌اند که واسنجی و صحت‌ یابی کاربرد این‌ معادلات‌ تجربی‌ برای‌ تخمین‌ مقدار نشت‌ آب‌ از کانال‌های‌ مناطق مختلف به عنوان هدف این پژوهش باید‌ مشخص‌ گردد. بنابراین در این‌ تحقیق‌ مقادیر تلفات‌ آب‌ در تعدادی‌ از کانال‌های‌ خاکی‌ منطقه‌ رودشت‌ اصفهان‌ اندازه‌گیری‌ شد ‌و سپس‌ مقدار نشت‌ آب‌ با آنچه‌ که‌ از طریق‌ معادلات‌ تجربی‌ تخمین‌ زده‌ می‌شود مقایسه‌ گردید. به منظور اندازه‌گیری‌ تلفات‌ آب‌، تعدادی‌ کانال‌ خاکی‌ در مناطق‌ جمبزه‌، شریف‌آباد، زیار، شاطور، قلعه‌ عبدالله‌، مادرکان‌، سیریان، قمیشان و سیچی‌ (با سه‌ بافت‌ خاک‌ سبک‌، متوسط و سنگین‌) انتخاب‌ گردید. در هر یک‌ از مناطق‌ فوق‌ سه‌ نوع‌ پوشش‌ گیاهی‌ کم‌، متوسط و زیاد در نظر گرفته‌ شد. اندازه‌گیری‌ تلفات‌ آب‌ به روش‌ جریان‌ ورودی ‌ـ خروجی‌ صورت‌ پذیرفته‌ و برای‌ اندازه‌گیری‌ سرعت‌ جریان‌ آب‌ از میکرو - مولینه‌ استفاده‌ شد. برای‌ تخمین‌ مقدار نشت‌ آب‌ از کانال‌ها معادلات‌ تجربی‌ اینگهام‌ (Ingham)، دیویس‌ و ویلسون (Davis and Wilson)، آفنگندن‌(Affengendon) ، موریتس‌(Moritz)، مولس‌ ورث‌ و ینی‌ دومیا (Mols Worth & Yennidumia)، پنجاب‌ هند و روش میسرا (Misra) به کار گرفته‌ شد. معادلات‌ رگرسیون‌ خطی‌ بین‌ مقادیر نشت‌ آب‌ اندازه‌گیری‌ شده‌ و نشت‌ آب‌ محاسبه شده‌ از معادلات‌ تجربی‌ اولیه‌ و پس‌ از اصلاح‌، به دست‌ آمده‌ و مشاهده‌ گردید که‌ این روش‌ها مقدار نشت‌ را کمتر از واقعیت‌ تخمین‌ می‌زنند. بعد از اصلاح‌ معادلات‌ ملاحظه‌ گردید که‌ معادلات‌ اینگهام‌ و موریتس‌ بالاترین‌ ضریب‌ تشخیص‌ را داشته‌ (96%) و شیب‌ خط نزدیک‌ به‌ واحد است‌ ضمن‌ این که‌ مقدار عرض از مبدأ نیز ناچیز می‌باشد. هم‌چنین ‌روشی که‌ در منطقه‌ مورد مطالعه‌ قابل‌ استفاده‌ است‌ روش‌ میسرا با ضریب‌ تشخیص‌(83%) و شیب‌ خط نزدیک‌ به‌ واحد می‌باشد. بدین‌ ترتیب‌ ضرایب‌ معادلات‌ تجربی‌ نشت‌ برای‌ شرایط منطقه‌ مورد مطالعه‌ اصلاح‌ شده‌ و مناسب‌ترین‌ معادله‌ تجربی‌ نشت‌ نیز تعیین‌ گردید.
متن کامل [PDF 635 kb]   (3569 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: عمومی
دریافت: 1386/10/19 | انتشار: 1385/1/26

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله علوم آب و خاک دانشگاه صنعتی اصفهان می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | JWSS - Isfahan University of Technology

Designed & Developed by : Yektaweb