Journal of Water and Soil Science
علوم آب و خاک
jwss
Agriculture
http://jstnar.iut.ac.ir
0
user
2476-3594
2476-5554
10.47176/jwss
fa
jalali
1388
4
1
gregorian
2009
7
1
13
48
online
1
fulltext
fa
تأثیر آویلامایسین و پروبیوتیک بر رشد جبرانی جوجه های گوشتی متعاقب تغذیه با یک جیره کم تراکم
Effects of Dietary Avilamycin and Probiotics on Catch-up Growth Following Feeding Broiler Chickens a Low-Density Diet
عمومی
Ggeneral
پژوهشي
Research
آزمایشی به منظور بررسی آثار آویلامایسین و پروبیوتیک بر رشد جبرانی جوجه های گوشتی متعاقب تغذیه با یک جیره کم تراکم انجام گرفت. در این آزمایش، ۳۰۰ قطعه جوجه گوشتی (هیبرید راس ۳۰۸ ) در قالب طرح کاملاً تصادفی به ۴ تیمار حاوی ۵ تکرار اختصاص ٢٠ درصد پروتئین مطابق با / یافتند. در تیمار شاهد جوجه ها با جیره ای حاوی ٢٩٠٠ کیلوکالری در کیلوگرم انرژی قابل سوخت و ساز و ٨ تغذیه شدند . در تیمار کم تر اکم، جوجه ها از ۷ تا ۲۱ روزگی با جیر ه ای حاوی ٢٧٠٠ کیلوکالری در کیلوگرم انرژی قابل NRC توصیه ۱۰ آویلامایسین دریافت نمودند و ppm ، ١٩ درصد پروتئین تغذیه شدند . در تیمار سوم جوجه ها در دوره رشد جبرانی / سوخت و ساز و ٤ (P< ۰/ ۱۰۰ پروبیوتیک دریافت کردند . رقیق سازی جیره در دوره آغازین، باعث کاهش معنی دار ( ۰۵ ppm ، در تیمار چهارم طی این مدت میزان اضافه وزن گردید . در پایان دوره پرورش ( ۴۹ روزگی )، بیشترین وزن بدن به گروه تیمار شده با آویلامایسین اختصاص داشت، هر چند اختلاف این گروه با گروه شاهد از لحاظ آماری معنی دار نبود. البته این اختلاف با گروه تغذیه شده با پروبیوتیک و گروه دوم (گروه بود. در کل دوره پرورش ( ۷ تا ۴۹ روزگی ) بین گروه های مختلف (P< ۰/ بدون هر نوع محرک رشد )، از لحاظ آماری معنی دار ( ۰۵ آزمایشی، اختلاف معنی داری از نظر مصرف خوراک وجود ند اشت. گروه تیمار شده با آویلامایسین، ضریب تبدیل بهتری نسبت به سایر گروه های آزمایشی داشت که تفاوت آن با گروه دوم (بدون محرک رشد ) و گروه چهارم (دریافت کننده پروبیوتیک ) از لحاظ آماری ، از سایر گروه های آزمایشی بیشتر بود. به طور (P>۰/ بود. درصد چربی محوطه بطنی گروه شاهد ، به لحاظ عددی ( ۰۵ (P< ۰/ معنی دار( ۰۵ کلی، آویلامایسین موجب افزایش معنی دار اضافه وزن در دوره رشد جبرانی گردید. واژه های
The present experiment was carried out to determine the effect of feeding a diluted diet together with avilamycin or probiotics on catch-up growth of broiler chickens. Three hundred day-old chicks (Ross 308 hybrid) were assigned to 4 treatments with 5 replicates based on a completely randomized design. The control group, which met NRC requirements, fed a diet consisting of 2900 KCal/kg ME and 20.8%CP. A diluted diet included 2700 KCal/kg ME and 19.4%CP fed to the negative control group during 7 to 21 days of age. There were two additional treatments with 10ppm avilamycin and 100ppm probiotic, respectively. Feeding the diluted diet resulted in reduced body weight gain (P<0.05). Final body weight was higher in chickens having received avilamycin. Although this difference was insignificant compared with the control, it was significant in comparison with other groups. There was no significant difference in terms of feed intake among the treatments. However, birds which received avilamycin had superior feed conversion ratio to other groups. Birds in the control group had the highest abdominal fat content but the difference was not significant. In conclusion, avilamycin significantly increased body weight gain during catch-up growth though the probiotic caused no significant change.
جوجه گوشتی، آویلامایسین، پروبیوتیک، رشد جبرانی
Avilamycin, Broiler, Dilution diet, Probiotics.
153
160
http://jstnar.iut.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-352-1&slc_lang=fa&sid=1
F
KHajali
فریبرز
خواجعلی
khajali@agr.sku.ac.ir
00031947532846008741
00031947532846008741
Yes
R
Bagheri
رضا
باقری
00031947532846008742
00031947532846008742
No